U bent hier
Zuiderzeepad 4: Oldenbroek - Elburg - Nunspeet
Log in voor toegang tot de complete gegevens van deze wandeling.
Alle OHP'ers die op dit moment een betaald abonnement hebben, kunnen inloggen met hun gebruikersnaam en zelfgekozen wachtwoord.
Ben je al geregistreerd (heb je een account) en ingelogd? Dan is mogelijk je abonnement verlopen en hebben we de jaarlijkse bijdrage van 5 euro nog niet ontvangen. Betaal alsjeblieft je bijdrage en probeer het op een later tijdstijp nog een keer.
Ben je nog niet geregistreerd (heb je geen account) en wil je graag met ons meewandelen? Dan kun je je via deze website registreren. Gebruik hiervoor de link nieuw account aanmaken. Mocht je vragen hebben over Op Hoge Poten, neem dan contact met ons op.
Ben je al geregistreerd, maar heb je nog geen wachtwoord gekozen voor onze website? Log dan eenmalig in met de gegevens / link die je per e-mail hebt gekregen. Daarin wordt je gevraagd om je eigen wachtwoord te kiezen.
Wandeldatum:
zondag, 29 juni, 2014
Afstand:
21 km
Via het laagveengebied Het Eekt lopen we over een Kerkepad (1 km) terug naar de route. Na 4,8 km nadere we onze eerste pleisterplaats Elburg via een ‘Mheen’. Een Mheen is een gemeenschappelijke weide ten behoeve van alle inwoners, althans, tot 1939. Voor die tijd was iedere inwoner gerechtigd in voor en najaar 4 koeien te laten weiden. Nu zijn de weiden verdeeld. Op het Zuiderzeepad liggen meerdere vissers- en handelsplaatsen die een Mheen kenden. Elburg lopen we in via het oude ‘voetpad naar de vrijheid’, de Elburgers zelf spreken over d ‘zeuven vlonders’, een pad dwars door onbebouwd weiland (het Mheen) om ‘schootsveld’ te behouden.
De stad Elburg is vooral bekend vanwege haar middeleeuwse vesting met een nagenoeg volledig recht stratenplan. Dit rechte stratenplan is ontstaan nadat Elburg, dat te kampen had met vele overstromingen en om die reden eind 14e eeuw verplaatst is: de stad ontstond op de tekentafel. Saillant detail is dat de kerk geen centrale plaats heeft gekregen. In eerste instantie had men de oude kerk gehandhaafd maar toen men daar van terug kwam was alleen nog maar plek in de hoek.
We vervolgen onze route pal op de kustlijn van de voormalige Zuiderzee. De kust heeft hier geen dijk: tot aan Putten bescherm(d)en strandwallen die niet hoger zijn dan 1 m de kustlijn. Via de Kerkdijk, een botanisch beheerde dijk om een weidereservaat te creëren en waardoor er niet meer dan 3 koeien per ha mag weiden, naderen we Doornspijk. Op zondag is helaas geen horeca geopend en dus vervolgen we onze weg via het landgoed Klarenbeek. Op het langgerekte landgoed (loof en naaldhout met waterpartijen) ontspringt de ‘Klarenbeek’. Hier, en op meerdere plekken tussen Nijkerk en Elburg, kwelt het grondwater uit een waterbelt van het Veluwemassief op dat vervolgens zijn weg zoekt naar ‘zee’ zoekt. Kort na het verlaten van Elburg zijn we een vergelijkbare beek overgestoken: de Goorbeek
We verlaten de Zuiderzee en we naderen de Veluwe die we de komende 4 etappes doorkruizen. Maar nog eerst, op de grens van de Veluwe, de ‘Bovenweg’. Dit is de oude Hanzeweg tussen Hattem en Hardewijk. De Bovenweg heeft een tamelijk kronkelende patroon omdat deze de dekzandruggen volgt. Op de zandruggen concentreerde zich de bewoning.
Het eerste deel van de Veluwe route gaat over ‘kaarsrechte’ padden. Deze duiden op aanleg en van oorsprong was dit een heidegebied. Het rechte patroon was handig voor het uitslepen en vervoeren van hout. Tegenwoordig sluit men vaker deze ‘dunningspaden’ af zodat het wild zich in grotere bosvakken kan terugtrekken. Vlak voor Nunspeet zijn tussen de bomen ‘duintjes’ te herkennen, ontstaan door stuifzand. Ook deze zijn bebost maar het geheel heeft een natuurlijker indruk (afgezien van een deel dat weer opgeofferd is aan een golfbaan.
We naderen het NS Station Nunspeet, aldaar is het mogelijk horeca aan te doen alvorens we in de trein stappen.