U bent hier

Monnickendam-Broek in Waterland

Log in voor toegang tot de complete gegevens van deze wandeling.

Alle OHP'ers die op dit moment een betaald abonnement hebben, kunnen inloggen met hun gebruikersnaam en zelfgekozen wachtwoord.

Ben je al geregistreerd (heb je een account) en ingelogd? Dan is mogelijk je abonnement verlopen en hebben we de jaarlijkse bijdrage van 5 euro nog niet ontvangen. Betaal alsjeblieft je bijdrage en probeer het op een later tijdstijp nog een keer.

Ben je nog niet geregistreerd (heb je geen account) en wil je graag met ons meewandelen? Dan kun je je via deze website registreren. Gebruik hiervoor de link nieuw account aanmaken. Mocht je vragen hebben over Op Hoge Poten, neem dan  contact met ons op.

Ben je al geregistreerd, maar heb je nog geen wachtwoord gekozen voor onze website? Log dan eenmalig in met de gegevens / link die je per e-mail hebt gekregen. Daarin wordt je gevraagd om je eigen wachtwoord te kiezen.

Wandeldatum: 
donderdag, 15 september, 2016
Afstand: 
16 km

Provincie:

We lopen van Monnickendam over de dijk langs het Ijsselmeer naar Zuiderwoude en daarna over lieflijke B-wegen tot Amsterdam Noord om dan langs de Volgermeerpolder naar Broek in Waterland te wandelen.
In 1355 ontving Monnickendam van hertog Willem van Beieren de stadsrechten. Vanaf toen werd Monnickendam een stad en is tot op de dag van vandaag een stad. De Grote Kerk is rond 1400 gebouwd.
Broek in Waterland is een dorp in de gemeente Waterland. Tot 1991 was Broek in Waterland een zelfstandige gemeente met de kernen Uitdam en Zuiderwoude.
De Volgermeerpolder (105 hectare groot) is een gebied ten noorden van Amsterdam, dat in gebruik was als vuilnisbelt en waar jarenlang giftig vuil is gestort.
Oorspronkelijk Volgerweren geheten, werd het in 1853 door een kaartenmaker abusievelijk benoemd als Volgermeerpolder.
In de zestiger jaren werd er door meerdere chemische bedrijven, waarvan het grootste Philips-Duphar was, tienduizenden vaten gif zoals dioxine gedumpt met oogluikende toestemming van Amsterdamse ambtenaren. In 1980 werd het eerste gifvat bij toeval ontdekt door iemand die er werkte. Toen deze klokkenluider dit bekendmaakte, werd hij meteen ontslagen.
De Volgermeer is volgens de gemeente Amsterdam de grootste en meest vervuilde locatie van Nederland. Omdat het terrein te groot is voor een bodemsanering stelde het Ministerie van VROM in 1998 voor de voormalige stortplaats af te dekken met folie en daarbovenop grond van elders aan te brengen. In 2006 is met de inkapseling begonnen. Eerst werd een deklaag van grond aangebracht, waaroverheen een niet waterdoorlatende folie komt. Over de folie wordt nog een laag grond gebracht. Daar bovenop tracht men natuurlijke veenmosvegetaties te ontwikkelen die door hun speciale eigenschappen kunnen bijdragen aan een duurzame en permanente isolatie van de vervuilde lagen eronder. Dit is een experimentele techniek van veenvorming.
Na afloop van de afdekking zal de voormalige vuilstortplaats het aanzien en beheer krijgen van een natuurgebied. Met deze oplossing zal het gebied wel altijd gecontroleerd moeten worden vanwege eventueel mogelijke lekkage van verontreinigd grondwater.
April 2011 is het gebied voor het eerst opengesteld voor publiek.
Je loopt hier bijna letterlijk in de schaduw van Amsterdam. Maar al zie je de flats van Noord aan de horizon, toch is de stad ver weg. Een weidevogel scheert luid schreeuwend over je heen om je af te leiden van zijn jongeren in de weide. De Volgelmeerpolder, het aardse paradijsje dat de vele miljoenen enigszins rechtvaardigt.