Halfweg-Zwanenburg - Amsterdam Sloterdijk

Een wandeling door het laatste stukje wilde natuur in Amsterdam. De wandeling begint bij Station Halfweg-Zwanenburg en via een groene dijk lopen we naar het natuurgebied de Bretten, ook wel het laatste stukje wildernis van Amsterdam genoemd. Er zijn in dit gebied ook kleine geheel door de natuur overwoekerde heuveltjes. Die zijn ontstaan door het puin van de aanleg van de metro in de jaren zeventig
Aan het einde van de groene dijk, voordat je het natuurgebied de Bretten inwandelt, is er een banpaal uit de 17e eeuw, althans alleen het bovenstuk; de sokkel is allang ter ziele. Nadat hij op diverse plekken gestaan heeft, is hij nu weer in de buurt van de plek waar hij in de 17e eeuw stond. Rembrandt heeft er nog een ets van gemaakt.

De Bretten, soms ook de Lange Bretten genoemd, is een natuurgebied in het stadsdeel Nieuw West met een oppervlakte van 130 ha. Het is een groenstrook ten noorden van de Haarlemmertrekvaart en ten zuiden van het Westelijk Havengebied op de poldergronden van de Spieringhomer Binnenpolder. Het gebied is genoemd naar het Huis te Bretten, een van de landhuizen die langs deze vaart heeft gestaan. Dit huis stond ten westen van Sloterdijk langs de Spaarndammerdijk en werd afgebroken voor de aanleg van de eerste spoorlijn van Nederland, van Amsterdam naar Haarlem. Mogelijk is de naam van dit landhuis afgeleid van Borch te Bretten bij Katwijk en/of de “Brittenburg”, een Romeins fort nabij Katwijk.
Het gebied bleef onbebouwd in het kader van het Algemeen Uitbreidingsplan uit 1935, naar de denkbeelden van de stedenbouwkundige Van Eesteren, die een soort groene vingers (groene scheggen) tussen de stadswijken (lobben) voorstelde om de natuur aldus het stedelijk gebied te laten binnendringen.
Vanaf de jaren zestig was het gebied een onderdeel van de opgespoten terreinen van de Amsterdamse haven, doch doordat het gebied lang braak heeft gelegen hebben zich er spontane ontwikkelingen voorgedaan, zodat een ruig groen gebied ontstond.